Ζούμε σε έναν κόσμο υπερδιέγερσης, σε έναν κόσμο όπου καθημερινά βρισκόμαστε σε κατάσταση εγρήγορσης και γι’ αυτό ακριβώς χρειάζεται να προσπαθήσουμε να βρούμε και πάλι την ηρεμία μας. Μήπως, όμως, αυτή τελικά η αναζήτηση συνοδεύεται από κάποιο τίμημα;

Από τη Μαρίνα Μόσχα, ψυχολόγο-ψυχοθεραπεύτρια (marinamoscha.life).

Μέσα στους σύγχρονους ρυθμούς που ζούμε και με όλα όσα συμβαίνουν γύρω μας, π.χ. πανδημία 2 ετών με ό,τι αυτή συνεπάγεται, κλιματικές αλλαγές, οικονομική κρίση, πυρκαγιές κ.λπ., το άγχος είναι καθημερινά ο συνοδός μας σε ό,τι και αν κάνουμε. Το να ηρεμήσουμε και να απαλλαγούμε από αυτό, η αναζήτηση της ηρεμίας δηλαδή, γίνεται επίσης με έναν εξίσου αγχωτικό τρόπο, με διάφορες "συνταγές" χαλάρωσης και ηρεμίας, όπως, για παράδειγμα, να ελέγξουμε την αναπνοή μας, να διαλογιστούμε, να καθαρίσουμε το μυαλό μας, "συνταγές" που μπορούν από μόνες τους να πυροδοτήσουν νέο άγχος, ειδικά αν τις έχουμε δοκιμάσει στο παρελθόν χωρίς επιτυχία.

Όσες το έχουμε προσπαθήσει καταλαβαίνουμε αυτές τις σκέψεις: "Μα δεν μπορώ να εστιάσω στην αναπνοή μου, δεν μπορώ να αδειάσω το μυαλό μου, μου φέρνει νευρικότητα και νιώθω πως δεν μπορώ να τα καταφέρω, νιώθω μεγαλύτερη ένταση τελικά". Ωστόσο, η επιστήμη υποστηρίζει ότι υπάρχει τρόπος, καθώς η ηρεμία οφείλεται τόσο σε ψυχολογικούς όσο και σωματικούς/οργανικούς παράγοντες, άρα μπορεί να επιτευχθεί επαναφέροντας τη συνεργασία μεταξύ σώματος και πνεύματος.

Η διαχωριστική γραμμή ασφαλώς διαφέρει από άτομο σε άτομο, αλλά μπορεί να βρεθεί μια νέα ισορροπία. Το ανθρώπινο νευρικό σύστημα, άλλωστε, έχει ανάγκη την ηρεμία που του δίνει μια αίσθηση ασφάλειας ώστε να ανασυγκροτηθεί και να εξελιχθεί. Χωρίς αυτή την αίσθηση ασφάλειας, το σώμα μας είναι σε εγρήγορση και έτοιμο να αμυνθεί, παραμένει άγρυπνος φρουρός απέναντι σε πιθανές απειλές, αληθινές ή φανταστικές, βρίσκεται δηλαδή σε επιφυλακή, η οποία, παρότι πηγάζει από την προϊστορία του είδους μας, σήμερα δεν έχει χρησιμότητα.

Διαβάστε τη συνέχεια στο shape.gr.