Τη σύνδεση των πράσινων χώρων και της νεότητας επιβεβαίωσαν επιστήμονες που πραγματοποίησαν σχετική μελέτη.

Οι ερευνητές διαπίστωσαν ότι οι χώροι πρασίνου συμβάλλουν στην επιβράδυνση της γήρανσης των κυττάρων, με αποτέλεσμα όσοι ζουν κοντά τους να είναι βιολογικά νεότεροι κατά τουλάχιστον δυόμισι χρόνια.

Τα πάρκα και οι πράσινοι χώροι στις πόλεις, συμβάλλουν στην πτώση της θερμοκρασίας και προωθούν τη βιοποικιλότητα, ταυτόχρονα όμως, βοηθούν και στην επιβράδυνση της γήρανσης των κυττάρων.

Αυτό εξηγεί γιατί οι άνθρωποι που ζουν κοντά σε νησίδες πρασίνου είναι βιολογικά κατά μέσο όρο δυόμισι χρόνια νεότεροι σε σχέση με τους υπόλοιπους.

«Η ζωή κοντά σε πράσινο βοηθά να διατηρούμαστε πιο νέοι σε σχέση με την πραγματική μας ηλικία», εξήγησε η Κιέζου Κιμ, βασική συντάκτρια της έρευνας και μεταδιδακτορική ερευνήτρια ιατρικής στο πανεπιστήμιο Northwestern.

«Πιστεύουμε ότι η ανακάλυψή μας θα έχει σημαντικές συνέπειες στον αστικό σχεδιασμό σε ό,τι αφορά την επέκταση του πρασίνου, την προώθηση της δημόσιας υγείας και τον περιορισμό των ανισοτήτων στην υγεία», πρόσθεσε.

Ήδη είχε εντοπιστεί η σύνδεση μεταξύ της ύπαρξης πρασίνου και της καλύτερης καρδιαγγειακής υγείας των ανθρώπων, καθώς και των χαμηλότερων ποσοστών θνησιμότητας. Οι ερευνητές εκτιμούσαν ότι η σωματική άσκηση και οι κοινωνικές επαφές στα πάρκα διαδραμάτιζαν ρόλο προς αυτή την κατεύθυνση. Όμως μέχρι τώρα δεν ήταν ξεκάθαρο ότι τα ίδια τα πάρκα επιβραδύνουν τη γήρανση των κυττάρων.

Η Κιμ και οι συνάδελφοί της παρακολούθησαν περισσότερους από 900 ανθρώπους, λευκούς και μαύρους, σε τέσσερις αμερικανικές πόλεις (Μπέρμιγχαμ, Σικάγο, Μινεάπολη και Όκλαντ) για 20 χρόνια, από το 1986 ως το 2006.

Με τη βοήθεια δορυφορικών εικόνων, η ομάδα μέτρησε την απόσταση μεταξύ των κατοικιών των συμμετεχόντων και των χώρων πρασίνου.

Εξέτασαν επίσης δείγματα αίματος που πήραν από τους συμμετέχοντες, την 15η και την 20η χρονιά της έρευνας, προκειμένου να καθορίσει τη βιολογική τους ηλικία.

Στη συνέχεια, οι ερευνητές έφτιαξαν επιστημονικά μοντέλα για να αποτιμήσουν τα αποτελέσματα και έλαβαν υπόψη τους διάφορες μεταβλητές που θα μπορούσαν να τα επηρεάσουν, όπως η εκπαίδευση, το εισόδημα, το κάπνισμα κλπ.

Παρατήρησαν ότι τα άτομα, τα σπίτια των οποίων είχαν γύρω τους 30% πρασίνου σε απόσταση πέντε χιλιομέτρων, ήταν κατά μέσο όρο νεότεροι βιολογικά κατά 2,5 χρόνια σε σχέση με αυτά που είχαν γύρω τους 20% πρασίνου. Ωστόσο τα οφέλη δεν ήταν ίδια για όλους.

Δείτε τη συνέχεια του άρθρου στο onmed.gr