Ο Απόλυτος Οδηγός για το Δέρμα στη Διακόσμηση
Κατηγορίες: ΣΠΙΤΙ, ΔΙΑΚΟΣΜΗΣΗΚλασικό και πολυτελές, το δέρμα προσθέτει κύρος και χαρακτήρα σε κάθε χώρο. Μάθετε τα πάντα για τους βασικούς τύπους δέρματος που χρησιμοποιούνται στην επένδυση των επίπλων.
Όπως συμβαίνει και με τα ρούχα μας, τα δερμάτινα έπιπλα και αντικείμενα φτιάχνονται από διαφορετικούς τύπους δέρματος, ο καθένας από τους οποίους χρειάζεται διαφορετική επεξεργασία. Η τελευταία, άλλωστε, είναι εκείνη που δίνει στο κάθε είδος δέρματος διαφορετική αίσθηση, υφή και ποιότητα. Ανεξάρτητα από την πηγή προέλευσής του (πρόβατο, αγελάδα, σελάχι), το δέρμα που χρησιμοποιείται στην επιπλοποιία χωρίζεται σε τρεις βασικές κατηγορίες: ανιλίνης, ημι-ανιλίνης και επεξεργασμένο.
Δέρμα ανιλίνης Αποτελεί τον πιο ακριβό τύπο δέρματος εξαιτίας της φυσικής όψης του, ενώ η ειδική επεξεργασία του τού επιτρέπει να διατηρεί τα μοναδικά χαρακτηριστικά του δέρματος. Το δέρμα ανιλίνης χρωματίζεται σε ένα λουτρό βαφής, ενώ η επιφάνεια του δεν καλύπτεται από πολυμερή ή άλλες χρωστικές ουσίες. Επειδή η επεξεργασία που λαμβάνει είναι ελάχιστη, είναι γνωστό και με την ονομασία «γυμνό» δέρμα. Πλεονεκτήματα: Είναι μαλακό και άνετο ενώ διατηρεί τα χαρακτηριστικά του δέρματος του ζώου από το οποίο προήλθε με αποτέλεσμα κάθε κομμάτι του να είναι ξεχωριστό. Μειονεκτήματα: Λεκιάζει πολύ εύκολα εξαιτίας της ελάχιστης επεξεργασίας που έχει.
Δέρμα ημι-ανιλίνης Είναι λίγο πιο σκληρό και τραχύ από το δέρμα ανιλίνης. Γιατί; Η επιφάνεια του καλύπτεται με ένα λεπτό στρώμα χρωστικών ουσιών οι οποίες το κάνουν πιο ανθεκτικό στους λεκέδες. Πλεονεκτήματα: Διαθέτει μεγαλύτερη χρωματική συνοχή και λεκιάζει πιο δύσκολα. Μειονεκτήματα: Το ιδιαίτερο σχήμα και μοτίβο του δέρματος από το οποίο προήλθε δεν είναι ιδιαίτερα εμφανές με αποτέλεσμα να χάνει κομμάτι της μοναδικότητάς του.
Επεξεργασμένο δέρμα Είναι ο πιο ανθεκτικός τύπος δέρματος και αποτελεί την πιο συνηθισμένη ταπετσαρία δερμάτινων επίπλων. Η βασική διαφορά του με τα δέρματα ανιλίνης και ημι-ανιλίνης έγκειται στο γεγονός ότι η επιφάνεια του καλύπτεται με πολυμερή τα οποία περιέχουν διάφορες χρωστικές ουσίες. Επειδή το πάχος της στρώσης των πολυμερών που δέχεται κατά την επεξεργασία του μπορεί να ελεγχθεί από τον κατασκευαστή του, οι ιδιότητες κάθε τεμαχίου μπορεί να διαφέρουν. Με αυτόν τον τρόπο, λοιπόν, το τελικό προϊόν μπορεί να είναι πιο σκληρό και πιο ανθεκτικό στο λέκιασμα ή στη φθορά (π.χ. γρατζουνιές). Πλεονεκτήματα: Η συντήρησή του είναι πολύ εύκολη και έχει πολλές διαφορετικές χρήσεις μιας και είναι εξαιρετικά ανθεκτικό. Μειονεκτήματα: Έχει λιγότερο φυσική όψη πράγμα που το κάνει να φαίνεται πιο «φθηνό» και λιγότερο μοναδικό σε σχέση με τους άλλους τύπους δέρματος.