Ακόμη και αν ανήκετε ωστόσο σε αυτούς που ξαναπαίρνουν τα χαμένα κιλά, δεν χρειάζεται να απογοητεύεστε, αφού σύμφωνα με τους ειδικούς, αυτό που μετράει είναι η συνολική απώλεια βάρους και τα μακροπρόθεσμα οφέλη για την καρδιά και τα επίπεδα σακχάρου.

«Πολλοί γιατροί και ασθενείς αναγνωρίζουν ότι η απώλεια βάρους συχνά ακολουθείται από επαναπρόσληψή του. Συνεπώς, φοβούνται ότι η προσπάθεια απώλειας βάρους είναι άσκοπη», δήλωσε η συν-συγγραφέας της μελέτης Δρ. Susan A. Jebb, καθηγήτρια διατροφής και υγείας του πληθυσμού στο Πανεπιστήμιο της Οξφόρδης. «Αυτή η αντίληψη, όμως, αποτελεί εμπόδιο στην προσφορά υποστήριξης στους ανθρώπους για να χάσουν βάρος. Για τα υπέρβαρα ή παχύσαρκα άτομα, η απώλεια βάρους είναι ένας αποτελεσματικός τρόπος για τη μείωση του κινδύνου εμφάνισης διαβήτη τύπου 2 και καρδιαγγειακής νόσου».

Οι ερευνητές ανέλυσαν διεθνείς επιστημονικές μελέτες για να συγκρίνουν τους παράγοντες κινδύνου για καρδιαγγειακή νόσο και διαβήτη τύπου 2 μεταξύ ατόμων που ακολούθησαν ένα εντατικό πρόγραμμα απώλειας βάρους με βάση τη συμπεριφορά με εκείνους που ακολούθησαν ένα λιγότερο εντατικό ή δεν ακολούθησαν πρόγραμμα απώλειας βάρους.

Οι μελέτες έλαβαν χώρα σε διαφορετικά περιβάλλοντα και περιλάμβαναν διάφορους τρόπους συμβουλευτικής (φυσική παρουσία, μέσω εφαρμογής, τηλεφωνικά κ.λπ.).

Οι ερευνητές συνδύασαν τα αποτελέσματα 124 μελετών, στις οποίες συμμετείχαν πάνω από 50.000 ενήλικες, οι οποίοι παρακολουθήθηκαν για 28 μήνες κατά μέσο όρο. Η μέση απώλεια βάρους στις διάφορες μελέτες κυμαινόταν από 2-5 κιλά ή 5-10 κιλά. Η ανάκτηση βάρους ήταν κατά μέσο όρο 0,12 έως 0,32 κιλά (0,26 έως 0,7 κιλά) ετησίως. Οι συμμετέχοντες ήταν κατά μέσο όρο 51 ετών και είχαν δείκτη μάζας σώματος (ΔΜΣ) 33, ήταν δηλαδή παχύσαρκοι.

Ο συμμετέχοντες που αδυνάτισαν μέσω ενός εντατικού προγράμματος απώλειας βάρους, είχαν επίσης λιγότερους παράγοντες κινδύνου για καρδιαγγειακά νοσήματα και διαβήτη τύπου 2, που διατηρούνταν και τα επόμενα πέντε χρόνια.

Ειδικότερα, μετά τη συμμετοχή τους σε ένα πρόγραμμα απώλειας βάρους:

- Η συστολική αρτηριακή πίεση ήταν 1,5 mm Hg χαμηλότερη σε ένα έτος και 0,4 mm Hg χαμηλότερη σε πέντε έτη.

- Η γλυκοζυλιωμένη αιμοσφαιρίνη μειώθηκε κατά 0,26 σε ένα αλλά και πέντε χρόνια αργότερα.

- Ο δείκτης ολικής χοληστερόλης ήταν 1,5 μονάδα χαμηλότερος ένα και πέντε χρόνια μετά.

Οι αλλαγές αυτές θεωρούνται σημαντικές επειδή επιφέρουν βελτιώσεις σε επίπεδο πληθυσμού, εξήγησε η Δρ. Jebb.

«Οι περισσότερες μελέτες επικεντρώνονται στη μεταβολή του βάρους βραχυπρόθεσμα και όχι στο πώς επηρεάζουν τη συνολική υγεία.

Δείτε τη συνέχεια του άρθρου στο onmed.gr