Τις περισσότερες φορές από ανάγκη και λιγότερο από επιλογή, δύο παιδιά μοιράζονται ένα δωμάτιο. Μπορεί αυτή η εμπειρία να έχει όμορφες αναμνήσεις για όλους; Κι αν ναι, πώς γίνεται;

Οι παιδοψυχολόγοι λένε ότι τα παιδιά απολαμβάνουν να μοιράζονται το δωμάτιο με τα αδέλφια τους γιατί έτσι περνούν περισσότερο χρόνο μαζί. Αυτό βέβαια δεν σημαίνει ότι η συγκατοίκηση κυλάει πάντα ομαλά, ούτε ότι καθώς μεγάλωνουν δεν αλλάζουν και οι ανάγκες τους.

Οι πρώτες προστριβές αρχίζουν με το θέμα του ύπνου, πότε κοιμάται το ένα παιδί και πότε το άλλο, καθώς το μικρό θέλει να μιμείται το μεγάλο. Εκεί, εσείς ως γονείς, θέτετε τα όρια στο κάθε παιδί - ανάλογα με την ανάπτυξή του. Επίσης, ως γονείς μοιράζεστε τις υποχρεώσεις και όταν ο ένας έχει αναλάβει το μικρό παιδί για ύπνο ή το μεγάλο για διάβασμα, ο άλλος απασχολείται με το άλλο παιδί - για να υπάρχει ισορροπία.

Κάθε παιδί πρέπει να έχει δικό του έστω και ένα μικρό κομμάτι χώρου μέσα στο δωμάτιο. Τα παιδιά θα πρέπει να μάθουν ότι δεν μπορούν να επεμβαίνουν ο ένας στον χώρο του άλλου χωρίς να παίρνουν την άδεια. Έτσι μαθαίνουν την κατανόηση και το σεβασμό.

Επίσης δύσκολη είναι η μετάβαση όταν ένα μεγαλύτερο παιδί καλείται να μοιραστεί το δωμάτιό του με μικρότερο παιδί που ήρθε στην οικογένεια. Οι γονείς θα πρέπει να δώσουν έμφαση στο γεγονός ότι τώρα το δωμάτιο ανήκει και στα δύο παιδιά. Μπορούν να κάνουν κάποιες μικρές αλλαγές στο χώρο έτσι ώστε να προσαρμόσουν το δωμάτιο στις ανάγκες και των δύο παιδιών.

Θέμα χαρακτήρα. Επειδή σπάνια δύο παιδιά έχουν την ίδια προσωπικότητα και τις ίδιες συνήθειες, συχνά θα διαφωνούν για την τάξη, την οργάνωση, την καθαριότητα κ.λπ. Ως γονείς πρέπει να θέσετε εσείς τους κανόνες και αν παραβιάζονται να επεμβαίνετε.

Μην αφήνετε τα παιδιά να κολλάνε στο αρνητικό μέρος της συγκάτοικησης. Να τους υπενθυμίζετε διαρκώς τα θετικά: ο ένας γνωρίζει καλύτερα τον άλλο, μπορούν να παίζουν μαζί, να βοηθά ο ένας τον άλλο, να συμμετέχουν σε κοινές δραστηριότητες κ.λπ. Τέλος, δώστε τους ελευθερία κινήσεων και όχι απλώς αφήστε αλλά προτρέψτε τα να ασχοληθούν και να δημιουργήσουν τον προσωπικό χώρο που τα εκφράζει.